संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

पुरुमित्रः — धृतराष्ट्रपुत्रः।; "पुरुमित्रस्य वर्णनं पुराणेषु प्राप्यते।" (noun)

पुरुमित्रः — एकः योद्धा ।; "पुरुमित्रस्य नाम महाभारते वर्तते" (noun)

पुरुमित्रः — एकः पुरुषः ।; "पुरुमित्रस्य नाम ऋग्वेदे वर्तते" (noun)